Να ξαναθάψουν τον τάφο της Αμφίπολης βαθιά στο χώμα

Με κομμένη την ανάσα αναμένει το Πανελλήνιο τα αποτελέσματα των ανασκαφών στον τάφο της Αμφίπολης.

Ποιός να είναι θαμμένος μέσα; Ο Μέγας Αλέξανδρος; Η γοργόνα η αδελφή του Μεγαλέξανδρου; Ή μήπως είναι χωμένος μέσα κανένας άσχετος τριτοξάδερφος, καμμια μπασκλασαρία και αποδειχθεί άνθρακες ο θησαυρός;

Πάντως πριν προλάβει να πέσει η αξίνα, ο κάθε Έλληνας μαλάκας που σέβεται τον εαυτό του πήρε θέση.

Το γνωστό – στους αρχαιολογικούς κύκλους – σούργελο, η Όλγα Παλαγγιά. Η οποία ανακοίνωσε ποιος δεν είναι θαμμένος, σχεδόν πριν καν πέσει το πρώτο φτυάρι. Και από κοντά «εκατόν σαράντα πανεπιστημιακοί», οι οποίοι απέστειλαν «επιστολή στήριξης στην Παλαγγιά. Επιβεβαιώνοντας το ρητό που λέει οτι «Στην Ελλάδα, ότι μαλακία και να πεις, θα βρείς άνετα εκατόν σαράντα πανεπιστημιακούς να τη στηρίξουν».

Και ας μην ξεχνάμε και την Άννα Παναγιωταρέα. Με την εμβριθή ανάλυση περι «ελληνικού δάχτυλου» με την οποία έκλαψαν από τα γέλια μέχρι και οι πέτρες.

Η οποία Παναγιωταρέα, διορίστηκε (και) από τον Σαμαρά ως υπεύθυνη τύπου. Σπάζοντας έτσι ένα μεγάλο παγκόσμιο ρεκόρ: δεν πρέπει να υπάρχει άλλος άνθρωπος στον κόσμο που να έχει όσους διορισμούς έχει η Άννα Παναγιωταρέα. Βρέξει χιονίσει. Και με Πασόκ και με ΝΔ. Δεν έχει δηλαδή φτιαχτεί ακόμα το κομπιουτεράκι που θα μπορέσει να υπολογίσει πόσες φορές διορίστηκε η Άννα με την τούφα τη λευκή.

Η κυβέρνηση από την άλλη έχει αναγάγει σε μείζον θέμα τις ανασκαφές. Όχι φυσικά από πολιτιστικό ενδιαφέρον. Πολιτιστικό ενδιαφέρον από κυβέρνηση που έχει υπουργό πολιτισμού το «αυτοκολλητάκι» του Τόλη δεν μπορεί να υπάρχει. Απλώς περιμένει ο Σαμαράς μπας και στον τάφο είναι θαμμένο κάποιο σημαίνον πρόσωπο, ωστε να προλάβει – πριν πέσει – να χτίσει κανένα μουσείο και να διορίσει όσους λίγους Καλαματιανούς δεν πρόλαβε να διορίσει στο Μουσείο της Ακρόπολης.

Αλλά και στον Σύριζα αγωνιούν. Όχι δηλαδή οτι και στον Σύριζα έχει κανείς πολιτιστικό ενδιαφέρον. Φοβαύνται μη γίνει καμμια στραβή και αποδειχτεί οτι ο τάφος είναι του Αλέκου. Και πάνε στράφι τόσα χρόνια αγάπης και στήριξης στο κωμικό καθεστώς του Γκρούεφσκι.  Αλλά η ακόμα μεγαλύτερη αγωνία στον Σύριζα είναι μην τυχόν προλάβει ο Σαμαράς να φτιάξει το μουσείο και μείνουν αδιόριστοι οι ψηφοφόροι του Στρατούλη και του Σκουρλέτη.

Γι αυτό μια λύση υπάρχει.

Να αναλάβουν δράση οι εκσκαφείς και οι φαγάνες από την ανάποδη. Αντί δηλαδή να σκάψουν, να θάψουν. Να παραχώσουν καλά καλά το μνημείο μέσα στο χώμα, όπως βρέθηκε.

Ποιος ξέρει. Κάποια στιγμή στο μέλλον, μετά από εκατό, πεντακόσια, χίλια χρόνια από τώρα, μπορεί στη χώρα αυτή να κατοικεί κάποιος άλλος λαός, λιγότερο Μαλάκας από αυτόν που την κατοικεί τώρα.

Ας τον ξεθάψει αυτός.