Γίνεται το χάπενινγκ φασολάδα;

Η είδηση έσκασε σαν βόμβα στους «αντιεξουσιαστικούς», «αντιρατσιστικούς» και «αναρχικούς» κύκλους και μεγάλο ταράκουλο έπιασε πολλές ¨ΜΚΟ«, διάφορα «Φόρα», «Συνιστώσες» και «Παρατηρητήρια«: Ο τρελλο-Πούτιν εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης του Τζώρτζ Σόρος για οικονομική τρομοκρατία.

Η αγωνία είναι πλέον ζωγραφισμένη στα πρόσωπα πολλών «αντιρατσιστών» καθώς η σοβαρή εξέλιξη ενδέχεται να επιφέρει προβλήματα στην ομαλή μισθοδοσία τους από τον Πατερούλη Τζόρτζ.

Σε μια περίπτωση μάλιστα, μια ΜΚΟ αναγκάστηκε να διακόψει στη μέση πολυπολιτισμικό χάπενινγκ όπου τα μέλη της παρακολουθούσαν χαρούμενους λιθοβολισμούς βιασμένων γυναικών από πολυπολιτισμικούς πολυμετανάστες σε μια γιορτινή ατμόσφαιρα αλληλεγγύης και ανταλλαγής πολυπολιτισμικών χάπενινγκ ανάμεσα σε Αθήνα και Ισλαμαμπάντ.

Στα πέριξ της Πρεσβείας (μία είναι η πρεσβεία) επικρατεί προβληματισμός. Διότι τί νόημα έχει η πολυπολιτισμικότητα αν δεν πίπτει το ντόλλαρ; Τί να τα κάνεις το χάπενινγκ χωρίς επιδότηση; Μπορείς να βράσεις το χάπενινγκ να το κάνεις φασολάδα; Δεν γίνεται.

Το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό και όλα τα Παρατηρητήρια κρατούν την ανάσα τους αναμένοντας τις εξελίξεις καθώς το μέλλον (και οι μεζονετούλες) τους είναι αβέβαιο.

Ρε μπας και το CNN είναι Συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ;

Μπας και ο Αλαβάνος είναι ιδιοκτήτης του CNN;

Ή μήπως ο Nick Robertson γράφει στο Indymedia;

Εκτός κι αν ο Larry King είναι κολλητός του Alexis Tsipras.

Τα σούργελα του ΣΥΡΙΖΑ, τα Indymedia και οι «Συνιστώσες» σε κοινό αγώνα για τη «macedonia».

Το Στέητ Ντηπάρτμεντ συναντά την Ανανεωτική Αριστερά

Όλα μπερδεύονται γλυκά…..

Απολαύστε το «αφιέρωμα» – αγιογραφία της «Macedonia» από το Αλέκο Αλαβάνο Nick Robertson, στο ανανεωτικό, ριζοσπαστικό και κάργα αριστερό μετερίζι της «Συνιστώσας  CNN»
http://edition.cnn.com/video/#/video/world/2010/05/08/robertson.ilist.macedonia.name.cnn

Αλλά δείτε και αυτά. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι:

– Πίσω από τις λέξεις έρχεται ο Alexis

– Το Αλεκάκι πάει εκδρομή

– Διαγωνισμός με δώρα

Θα μείνουμε ακίνητοι και περιδεείς να βλέπουμε σαν γελάδια τα τρένα της Νέας Τάξης να περνάνε;

Άλλο ένα καταπληκτικό άρθρο του Φ. Κρανιδιώτη. Ζωγραφίζει!

Ο Ιππίας και ο Δημάρατος ήταν νέο ΠΑΣΟΚ;

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Ο φόβος είναι όπλο. Όλες οι εξουσίες έχουν παίξει μαζί του. Βασιλιάδες, πρωθυπουργοί, κομισάριοι, όλοι τον έχουν κουνήσει τον μπαμπούλα μπροστά στο έντρομο βλέμμα του πλήθους.

Όταν ο άλλος φοβάται, θα κάτσει πιο εύκολα κότα. Κι ο πιο βαθύς αταβιστικός φόβος, το πιο βαθύ ένστικτο είναι της επιβίωσης. Όταν λοιπόν ενσταλάξεις στην ψυχή του πλήθους τον φόβο της πείνας, της ανεργίας, της φτώχειας, τότε πιο εύκολα θα του επιβάλλεις αυτά που δεν τολμάς να ψελλίσεις πριν τις εκλογές.

Όταν το πλήθος μένει βουβό, μουδιασμένο, τότε μπορούν οι επίορκοι να υπηρετήσουν χωρίς προσχήματα τους ξένους αφέντες τους και τις ιδεοληψίες τους.

Το παλιό ΠΑΣΟΚ αποβιομηχάνισε την χώρα και ξεκίνησε κι ολοκληρώνει την αποβιοτεχνοποίηση της. Ευνούχισε κι εξευτέλισε τους αγρότες, τους έκανε δούλους των επιδοτήσεων, έσπασε την ραχοκοκαλιά της κοινωνίας. Έκανε πελατειακή πολιτική με πακτωλό δανεικών αλλά ΟΧΙ ΑΓΥΡΙΣΤΩΝ (όπως αποδεικνύεται τώρα).

Η διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας ολοκληρώθηκε στη συνέχεια επί των ημερών του «σημίτειου άγους». Επί της διακυβέρνησης της χώρας από την «μαύρη τρύπα» της νεότερης πολιτικής μας Ιστορίας, εκτός από τις γκρίζες ζώνες, το φιάσκο των S-300, το ρουφιανιλίκι της υπόθεσης Οτσαλάν και το πρώτο κύμα επιδρομής της «πολιτικής ορθότητας», είχαμε και δυο τεράστιες επιχειρήσεις πλιάτσικου, μοναδικές στα χρονικά της Πατρίδας: το Χρηματιστήριο και τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η καθεστωτική αλητεία, λούμπεν απόγονοι μαυραγοριτών, ανακυκλωμένοι «προοδευτικοί», «εκσυγχρονιστές», «ανανεωτικοί» και κοσμοπολίτες ενοχικοί δεξιοί, έκαναν την μεγαλύτερη κουρσάρικη επιδρομή απευθείας στις τσέπες των πολιτών. Δημιουργήθηκαν αφανείς «εταιρείες», εγκληματικές οργανώσεις – παρέες από σοσιαλιστικά στελέχια, κολλητούς επιχειρηματίες, χρηματιστές κι εκδότες, που μάδησαν το πόπολο μέχρι φόδρα, με το πιο μεγάλο παπατζίδικο κόλπο της Ιστορίας. Σκουπιδόχαρτα αντί ζεστού χρήματος. Οι κράχτες ήταν οι ίδιοι οι σοσιαλιστές κυβερνώντες με τις δηλώσεις και παραινέσεις τους. Οι παρεούλες αυτές, ούτε 500 άνθρωποι, μάζεψαν όλο το χρήμα. Το ξανάγραψα: ποτέ τόσο λίγοι δεν έκλεψαν τόσο πολλά  από τόσους πολλούς σε τόσο λίγο χρόνο. Η Κατοχή μας κόστισε λιγότερο.

Αντί για συγκέντρωση κεφαλαίων για ένα αναπτυξιακό, τεχνολογικό και παραγωγικό μπουμ, ήταν τελικά μια πολυτελής εκδοχή του κλασσικού παιχνιδιού, που παίζουν τα ξεφτέρια σε μια αναποδογυρισμένη χαρτόκουτα στην Πειραιώς, σε βάρος των κορόιδων. Εδώ παπάς, εκεί παπάς, που είναι τα φράγκα οέο;

Η ατιμώρητη αυτή εθνική κλοπή που παρέσυρε στη δίνη της και κατέστρεψε και τίμιους επιχειρηματίες (υπάρχουν και τέτοιοι) επέτεινε ακόμη περισσότερο το βούλιαγμα της παραγωγικής βάσης. Παράλληλα, στις δεκαετίες πριν το Εθνικό Ριφιφί της Σοφοκλέους, συνεχιζόταν το πέταμα των κοινοτικών κονδυλίων στην άβυσσο του κομματικού κράτους. Τα κεφάλαια που προορίζονταν για την οικονομική αναδιάρθρωση και την ανάπτυξη της χώρας τα κάνανε μουνταρία μεταξύ τους τα καλόπαιδα που ξυρίσανε τα μουστάκια, βγάλανε τα ζιβάγκο και θρέψανε μπάκα στο Κολωνάκι. Από κοντά φίλοι, συγγενείς, όλα τα προοδευτικά μπατζανάκια.

Τότε λοιπόν, ήρθε το επόμενο μεγάλο κόλπο, η ευκαιρία να σπάσουν τα κόκκαλα της Πατρίδας και να της ρουφήξουν και το μεδούλι: η ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων.

Ανήκα στην μειοψηφία, αυτών που ήταν ΚΑΤΑ. Και δεν άλλαξα ποτέ γνώμη. Ήξερα ότι αυτό το καλαμπαλίκι είχε τόση σχέση με το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο», όση και το ΠΑΣΟΚ με τον σοσιαλισμό ή η Ντόρα με τον φιλελευθερισμό κι εν γένει τις ιδέες, όλες τις ιδέες. Η μισή χώρα δεν έχει σιδηρόδρομο της προκοπής κι εμείς φτιάχναμε κωπηλατοδρόμια, ποδηλατοδρόμια, την τύφλα μας τη μαύρη. Οι μπετατζήδες, καναλάρχες κι εθνικοί προμηθευτές, με μάτι που γυάλιζε, μαζεύτηκαν όπως οι λύκοι στην πανσέληνο κι όπως οι λύκοι καμιά φορά τρελαίνονται και σκοτώνουν πολύ περισσότερα αρνιά απ’ όσα θα φάνε κι αφού τους πιούν λίγο αίμα, τα παρατούν νεκρά  στοιχημένα το ‘να δίπλα στ’ άλλο, έτσι κι αυτοί ζαλίστηκαν. Κάθε μέτρο και δισταγμός παραμερίστηκε. Η χώρα, εσείς κορόϊδα, δανείστηκε υπέρογκα ποσά, με πενταετή δάνεια κι έφτιαξε τεράστια ΠΑΘΗΤΙΚΑ έργα που δεν αποσβέστηκαν ΠΟΤΕ και τα οποία κόστισαν 2,3, 4 5 φορές επάνω. Γιατί όσο πιο πολύς ο προϋπολογισμός για τον ανάδοχο, τόσο πιο πολλά τα «μαύρα» για τα στελέχια και τους μεσάζοντες.

Εμείς σαν μαλάκες οδηγούσαμε πειθήνια και στριμωγμένοι για ν’ αφήνουμε ελεύθεροι την «ολυμπιακή λωρίδα», για την Πατρίδα, ρε γαμώτο, και αυτοί με τις τσέπες ξέχειλες από τα πλιάτσικα λεφτά, μας προσπερνούσαν και μας χαιρετούσαν. Αυτό το τελευταίο κόλπο γκρόσσο ήταν η τελευταία σπρωξιά στον γκρεμό. Η Ν.Δ. που ακολούθησε, που επί των ημερών της ολοκληρώθηκαν τα χρυσοπληρωμένα έργα και έκανε και τους αγώνες, ακολούθησε την πεπατημένη. Μαζέψανε μερικοί από τα ψίχουλα που άφησαν τα στελέχια του «σοσιαλισμού» κι οι μακαντάσηδες τους.

Το καθεστώς λοιπόν τρελάθηκε από το μέγεθος του λουφέ. Τεράστια μεγέθη, αμύθητα ποσά, τα οποία, ΟΛΑ, τα πληρώσατε και τα πληρώνετε εσείς, αδέρφια. Όσες Καγιέν δεν αγοράστηκαν με το Χρηματιστήριο, αγοράστηκαν τότε.

Εμείς τα δανειστήκαμε, αυτοί τα πήρανε.

Σήμερα λοιπόν ήρθε ο λογαριασμός κι έχουμε και λέμε, τι παράγουμε; Σουβλάκι με πίτα, φραπόγαλο, πίτσα με και χωρίς αντσούγιες και ΟΛΑ τα υλικά εισαγωγής.

Είμαστε η μεγαλύτερη ναυτική δύναμη, σε λίγο χωρίς ούτε ένα ναυπηγείο.

Δεν φτιάχνουμε ούτε τρίκυκλο για μανάβηδες πια.

Η συμπαραγωγή στα οπλικά συστήματα είναι άγνωστη λέξη για τους πολιτικούς – ατζέντηδες των εμπόρων όπλων. Μα αν το φτιάχνεις εσύ ο ίδιος, πως θα πάρουν μίζα;

Εμφανίζανε ως δείκτη ανάπτυξης την …κατανάλωση. Με πέντε κάρτες και τρία καταναλωτικά έκαστος αγοράζαμε  αυτά που παράγουν οι Γερμανοί, οι Ιταλοί, οι Κορεάτες, οι Γιαπωνέζοι. Όχι εμείς. Αυτοί. Και τους πληρώναμε με δανεικά. Και κάναμε χλιδάτους αγώνες τρεις φορές υπερτιμολογημένους. Με δανεικά. Ποιοι τα πήραν; Αυτοί που τα παίρνανε όλα. Πάντα.

Τώρα λοιπόν μας κουνάνε το δάχτυλο. Ο γνωστός καρπαζοεισπράκτορας κάθε πρόσφατης εθνικής ντροπής παριστάνει τον παιδονόμο, φοβερίζει, απειλεί, βρίζει.

Τρομοκρατούν τους δημοσίους υπαλλήλους, σπέρνουν τον πανικό στους συνταξιούχους και προϊδεάζουν τον ιδιωτικό τομέα για τον μεσαίωνα που έρχεται. Όμως εκεί στα βάθη της Μινεσότα ο Γιώργος κάνει φασίνα για να υποδεχθεί το Δ.Ν.Τ. και νοιώθει πιο σοσιαλιστής από ποτέ, ενώ ο Δρούτσας με το λακαρισμένο μαλλί του νταραβερίζεται με τον νεοοθωμανό Φον Ρίμπεντροπ.

Χρησιμοποιούν την κρίση και την προπαγανδιστική τρομοκρατία για να μας το βουλώσουν. Για να μείνουμε ακίνητοι, περιδεείς και να βλέπουμε σαν γελάδια τα τρένα της Νέας Τάξης να περνάνε.

Από τον Οκτώβρη κωλοβαρούσαν αλλά είχαν την πρόνοια να πιάσουν τον ταύρο από τα κέρατα στα πραγματικά μεγάλα ζητήματα: να βγάλουν το «Εθνικής» απ’ το Παιδείας, να κάνουν Προστάτη το Μιχάλη, να καταργήσουν το Μακεδονίας – Θράκης και το Εμπορικής Ναυτιλίας, να δώσουν ψήφο στα παιδιά απ΄τη Λαχώρη και να καταργήσουν την βάση του δέκα, ώστε να μπαίνουν στα ΤΕΙ Λαθροχειρίας και Λοβοτομής και οι έσχατοι των καθυστερημένων, ώστε να μείνουν ανοιχτά τα διεσπαρμένα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα – Επαρχιακά Ρουσφέτια με καθηγητές εφάμιλλους της Ζιμπάμπουε και της Δαχομέης.

Θα σας πω κάτι που θα σας στεναχωρήσει, αδέρφια. Ο Γιώργος δεν μας πολυγουστάρει. Εμείς εδώ, οι Ογκλάλα Σιου, οι Μαυροπόδαροι Τσεγιέν και οι Απάτσι, που βρέθηκε να κυβερνάει, είμαστε πολύ πρωτόγονοι για τα αμέρικαν λίμπεραλ γούστα του. Είμαστε μονομπλόκ ορθόδοξοι κι Έλληνες το φρόνημα. Δεν είμαστε πολύχρωμοι, παρδαλοί, πολυπολιτισμικοί.

Ο Γιώργος λοιπόν νομίζει πως τώρα με όπλο τον ΦΟΒΟ και την κρίση, θα μας στρώσει, θα μας κάνει όπως μας ονειρευόταν: πληθυσμό πάτσγουορκ. Στο χωριό μου το λέμε κουρελού.

Θα φύγουν νύχτα και το 11% του Καραμανλή θα τους φαντάζει θρίαμβος. Θα φύγουν νύχτα, χωρίς ούτε τα χαρτιά τους να μαζέψουν και μαζί τους θα καταρρεύσει όλη η πρόστυχη μπαταρισμένη παράγκα της Μεταπολίτευσης. Θα πάρουν το ψευτοπροοδευτιλίκι τους και τα ρέστα από τα πλιάτσικα και θα φύγουν, γιατί ακόμη κι αν δανειστούμε με 0% επιτόκιο, με αγορά έρημο, μηδενική ανάπτυξη και χωρίς παραγωγική βάση, απλώς θα χρωστάμε ακόμη περισσότερα. Αυτοί έσπειραν τον πανικό, αυτοί επί δεκαετίες λαφυραγώγησαν, αυτοί θα θερίσουν τον δύσοσμο καρπό της Ήττας και της Φυγής μαζί με τις απονομιμοποιημένες κι αραχνιασμένες ιδέες τους.

Και τότε εμείς θα ‘χουμε το χρέος να ξαναχτίσουμε τα πάντα από την αρχή. Θα επιστρέψουμε στη γη μας και θα παράγουμε πάλι την τροφή μας.

Θα χτίσουμε πάλι την βιομηχανία μας και θα την βασίσουμε στην τεχνολογική έρευνα, με πρωτοπορία τα καλύτερα μυαλά μας.

Θα επανελληνίσουμε την Παιδεία μας με μέτρο και δείκτη τους Άριστους κι όχι την αρχή της ήσσονος προσπάθειας και της εξίσωσης προς τα κάτω.

Θα ορθολογικοποιήσουμε την Δημόσια Διοίκηση και θα κάνουμε το φορολογικό σύστημα πόλο έλξης για επενδύσεις κι όχι ανθρωποδιώκτη.

Θα αποκαταστήσουμε τα δυο αγκωνάρια του κοινού σπιτιού μας: την Φιλοτιμία και τον Πατριωτισμό. Το ισχυρότερο κίνητρο είναι το ηθικό. Κι αυτό μόνο Ένας μπορεί να το κάνει. Αυτός που ακούραστα, ακόμη κι όταν ήταν σχεδόν μόνος, εξακολουθούσε να μνημονεύει το αληθινό όνομα του Χρέους. Τώρα πια δεν είναι μόνος. Εμείς μαζί του στον Μαραθώνα, αυτοί συνοδοί του Ξέρξη και του Αρταφέρνη.

– Από το http://www.antinews.gr

Ο Ιός ξανα-μανα-ξεφτιλίζεται

Άλλο ένα μεγάλο ξεφτιλίκι των γραφικών επιδοτούμενων συντακτών του ΙΟΥ της Ελευθεροτυπίας.

«Και καλά, μπας και είναι το πρώτο;» θα μου πεις…

Όχι, αλλά είναι πάντα επίκαιρο. Γιατί τα υποκινούμενα σούργελα δεν σταματούν, όσες φορές και αν έχουν αποκαλυφθεί, να συνεχίζουν την φασιστική τους προπαγάνδα.

Άλλωστε το ψωμί τους βγάζουν έτσι.

Δεν είναι τυχαίο  ότι παρά το ότι ο ρόλος των προπαγανδιστών της πλάκας έχει αποκαλυφθεί πολλές φορές στο παρελθόν, συνεχίζει να φιλοξενείται στην φυλλάδα, παρά τα φούμαρα που πουλάνε

Διαβάστε στο blog «taxalia»  ένα απολαυστικό ξεσκέπασμα της τελευταίας βλακώδους και  εμετικής προπαγάνδας τους.

Ξεφτίλες ολκής…

Patriot of the Year

Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος του Αμερικανικού περιοδικού True American με αφιέρωμα στον Patriot of the Year

Αντισημιτισμός και δυο αυγά Τουρκίας

Ένα ακόμα εξαιρετικό άρθρο του Φ. Κρανιδιώτη, αυτή τη φορά με αφορμή την υπόθεση του εμπρησμού της Εβραϊκής συναγωγής των Χανίων και τον τεχνητό θόρυβο που προσπάθησαν να προκαλέσουν τα γνωστά παπαγαλάκια της παγκοσμιοποίησης

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Πριν καλά – καλά προλάβει η Πυροσβεστική να σβήσει τη φωτιά στη συναγωγή των Χανίων έγινε ένα μιράκολο. Λες και πάτησε κάποιος ένα κουμπί, βροχή τα δημοσιεύματα για τον «αντισημιτισμό» των Ελλήνων. Ελληνόφων δε τις μπαμπουΐνος από μεγάλη αμερικανική εφημερίδα κατήγγειλε μετά βδελυγμίας τους «κακούς» Έλληνες, που από τα γεννοφάσκια τους εκπαιδεύονται στον αντισημιτισμό και την σαπωνοποιία. Τα δε γνωστά κείμενα με τις σεσημασμένες υπογραφές ή ήταν έτοιμα, ή οι άνθρωποι γράφανε όλοι νύχτα και το πρωί μαζευτήκανε στο «Φίλιον» και υπογράψανε, ωρυόμενοι για το τι φασιστόμουτρα και ρατσιστές είμαστε ως λαός. Τα ονόματα τα ξέρετε, τα έχετε δει υπέρ των βομβαρδισμών των Σέρβων, υπέρ των νταβατζήδων ναρκεμπόρων του Κοσσόβου, υπέρ του Σχεδίου Ανάν, υπέρ της Ρεπούση, της Δραγώνα, υπέρ του «αυτοπροσδιορισμού» των απογόνων του παλαιοναζί Ιβάν Μιχαήλοφ, κατά του κακού Οτσαλάν, που δεν πιάνει μπάζα μπρος στον νέο Λένιν της Κουμουνδούρου κλπ. Το σκυφτό – σκυφτό κείμενο αλλάζει, όμως οι υπογραφές είναι πάνω – κάτω οι ίδιες.

Η άτιμη κενωνία όμως και το απρόβλεπτο κισμέτ, που λένε κι οι Τούρκοι, που ‘ναι φίλοι μας και θέλουν το καλό μας, τα ‘φερε λίγο ανάποδα και τελικά οι εμπρηστές, όπως οι κάμερες έδειξαν, είναι δυο κοκκινόκωλοι της αυτής Μεγαλειότητος (Άγγλοι), δυο έτεροι σύμμαχοι μας Αμερικανοί κι ένας Έλληνας νυχτόβιος. Άλλους τους μπαγλαρώσανε κι άλλοι καταζητούνται, διότι στρίψανε αλλά γαλλικά και μάλιστα είχαν σχέσεις και με τα συμμαχικά στρατά! Ο μον ντιέ, σε πα ποσίμπλ, που θα ‘λεγε κι ο Ριχάρδος! Ούτε ένας τόσος δα χρυσαυγίτης; Έστω λίγο καρατζαφερικός; Μα κανείς; Τζάμπα τα κείμενα κι η οργή, τζάμπα υψώσανε τις κρινένιες γροθίτσες τους; Δεν μπορούμε πια να έχουμε εμπιστοσύνη ούτε στους συμμάχους, που πάνε και χαλάνε την «αντιρατσιστική» μανέστρα, που τόσο ωραία μαγειρεύουνε τα καλά τα παλικάρια, η κρεμ ντε λα κρεμ της καθεστωτικής «αριστεράς».

Βγήκε δε χθες στην «Ελευθεροτυπία» και κάποιος Βίκτωρ Ισαάκ Ελιέζερ με τίτλο «Ο κρυφός αντισημίτης αποκαλύπτεται» για να μας πει ότι αυτό που είδαμε δεν είναι έτσι, δεν έχει σημασία που είναι αλλοδαποί οι δράστες, να μας πει ότι όλοι οι σχολιαστές που κριτικάρουν το Ισραήλ ή θεώρησαν προβοκάτσια το γεγονός είναι κάτι μεταξύ ναζισμού και Αχματινεζάντ ή όπως διάολο τον λένε. «Πολυεθνική συμμορία» χαρακτήρισε τους δράστες και βάζει πρώτο – πρώτο τον Έλληνα, για να μην ξεχνιόμαστε. Έλα ρε! Πίνανε μπύρες δηλαδή και είπανε, «ρε σεις, ξεραΐλα σήμερα από γκόμενες, δεν πάμε να κάψουμε μια συναγωγή;».

Προφανώς ότι αυτό συνέβη τώρα που οι τουρκοϊσραηλινές σχέσεις δοκιμάζονται όσο ποτέ, είναι καθαρή σύμπτωση. Ο κυρ Ελιέζερ μας κούνησε το δαχτυλάκι του και μας μίλησε για «πολιτισμό που αγωνίζεται ενάντια στη βαρβαρότητα του αντισημιτισμού και του ρατσισμού» . Προφανώς το δακτυλάκι του δεν τον αφήνει να δει την χώρα όπου χρόνια τώρα το βιβλίο του Αδόλφου «Ο Αγών μου» είναι πρώτο σε πωλήσεις, την χώρα που ο λαός της είναι σε όλες τις μετρήσεις αλλά και στις πράξεις από τους πρώτους παγκοσμίως στον αντισημιτισμό. Και μάλλον δεν έχει ακούσει για την  χώρα που διέπραξε την Γενοκτονία των Αρμενίων και των Ελλήνων. Κυρ Ελιέζερ, μήπως ξέρεις τουλάχιστον ποιο λόμπυ, χρόνια τώρα στις ΗΠΑ εμπόδιζε την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων αδελφών μας; Για πες μας. Πες μας για την ηγεσία του Λικούντ που συνεχάρη τον Αδόλφο για την νίκη του, απευθυνόμενοι ως υπέρμαχοι του φυλετικού διαχωρισμού προς έναν υπέρμαχο του φυλετικού διαχωρισμού.

Θα του θύμιζα δε ότι στην χώρα μας, στη Θεσσαλονίκη, όταν οι αντιστασιακές οργανώσεις καλούσαν τους Εβραίους να βγουν στο βουνό και να τους βοηθήσουν, όταν χριστιανικές οικογένειες ρίσκαραν την ζωή τους για να τους βοηθήσουν και σήμερα το Ισραήλ τους τιμά ως Δίκαιους των Εθνών, ο Αρχιραββίνος Δαβίδ Κόρετς, ο ίδιος ο πνευματικός ηγέτης τους,  τους οδηγούσε στον όλεθρο συνεργαζόμενος με τους φονιάδες.

Για τον ρόλο του εβραϊσμού κατά την τουρκοκρατία και τις σχέσεις του ως «μιλλέτ» (έθνος) με την Υψηλή Πύλη θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες, όμως η απλή αλήθεια είναι ότι σε τούτα δω τα μάρμαρα ποτέ δεν φύτρωσαν τέτοια ζιζάνια, σαν αυτά που λογχίζουν καβάλα στον ψωραλέο και ιδεολογικά κουτσό Ροσινάντε τους μερικοί. Οι Έλληνες δεν τα πάμε καλά με τον ολοκληρωτισμό, τις αριστοκρατίες και είμαστε από την φύση του πολιτισμού μας μαλακοί άνθρωποι. Φυσικά και υπήρξαν και υπάρχουν οπαδοί της φυλετικής θεωρίας και του ναζισμού αλλά σε ποσοστό ήταν και είναι δέκατα του πυρετού. Σε καμιά δε περίπτωση δεν μπορούν να αποτελέσουν άλλοθι για την κατασυκοφάντηση του λαού μας. Οι εν Ελλάδι επαγγελματίες «αντιρατσιστές» αναζητούν μια χίμαιρα, ένα άλλοθι «ιδεολογικού» σκοπού για τα καθήκοντα που ΔΕΝ εκτελούν έναντι της Πατρίδας και του λαού μας.

Θαυμάζω τους Εβραίους, ιδίως τους Ισραηλινούς. Είναι παράδειγμα προς μίμηση για την αυταπάρνηση τους στο καθήκον για την Πατρίδα τους, για τις πολεμικές αρετές τους, για τις θυσίες τους για το κράτος τους. Είναι αυτό που θα ‘πρεπε να ‘μαστε κι εμείς, Πολίτες – Οπλίτες. Τους κυβερνούν τα λιοντάρια τους κι όχι τα βόδια τους, αντλούν την ηγεσία τους από τους γενναίους κι όχι από τους φλώρους, τις κόρες και τους γιους των παρασίτων. Είναι όλοι έφεδροι εν ενεργεία ως τα 50 φεύγα. Το Ισραήλ κέρδισε το δικαίωμα της ύπαρξης του στο πεδίο της μάχης, όπου παρά τους μύθους ήταν μόνο του. Κανείς τρίτος δεν πολέμησε γι’ αυτούς. Διαβάστε για τον Αβιγκντόρ Καχαλάνι, τον ήρωα του Γκολάν, και θα καταλάβετε γιατί αυτός ο λαός δεν πρόκειται να χαθεί. Μέχρι δε τον πόλεμο των 6 ημερών τα όπλα του ήταν πανσπερμία κυρίως γαλλικών και τσέχικων συστημάτων, ενώ η εφευρετικότητα του ανθρώπινου δυναμικού του αφήνει άφωνο τον παρατηρητή. Παρά δε τον έτερο μύθο, η αμερικανική πολιτική μεταστράφηκε και οι στρόφιγγες της αμερικανικής βοήθειας άνοιξαν μετά την νίκη των Ισραηλινών το 1967, τρίτη κατά σειρά (1948, 1956, 1967). Οι ΗΠΑ προτίμησαν την πολιτική επένδυση σε μια μικρή χώρα, χωρίς πετρέλαιο, αλλά με ρωμαλέα ηγεσία και σταθερότητα αντί για το μπάχαλο των αναξιόπιστων και διχασμένων αράβων.  Είναι λοιπόν το ίδιο το Ισραήλ, με το σπαθί του, που κέρδισε την αμερικανική στήριξη κι όχι η «συνωμοτική» δράση του αμερικανοεβραϊκού λόμπυ.

Σήμερα το Ισραήλ βλέπει να γκρεμίζεται η προνομιακή σχέση που είχε χτίσει με την κεμαλική Τουρκία. Το Ισραήλ σιγούσε πάντα για το ρατσιστικό και γενοκτόνο καθεστώς της Άγκυρας, διαφυλάττοντας τα δικά του στενά συμφέροντα. Ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε για τις εκατοντάδες Ορθόδοξες εκκλησίες που οι Τούρκοι έκαναν τζαμιά, σταύλους, δημόσιες τουαλέτες, ακόμη και νεκροτομείο (!). Ποτέ δεν ένωσαν οι οργανώσεις τους την φωνή τους μαζί μας για την κατοχή της Κύπρου, τους αγνοούμενους, την λεηλασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Μόλις τώρα μεταβάλουν οι Εβραίοι των ΗΠΑ την στάση τους για την αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας, την οποία ως πρόσφατα εμπόδιζαν.

Το Ισραήλ κατασπαταλά το ηθικό κεφάλαιο που είχε συσσωρεύσει με την λήξη του Β’ Π.Π. ασκώντας υπέρμετρη βία σε αδύναμους ανθρώπους και αρνούμενο έναν ρεαλιστικό συμβιβασμό. Εχθρός του δεν είναι ο «ρατσισμός» αλλά το πολιτικό αδιέξοδο της υπέρμετρης βίας στο οποίο οδηγήθηκε ένας αρχαίος λαός, που αναγεννήθηκε μέσα από τις στάχτες του από μια πρωτοπόρα ηγεσία, που στο ξεκίνημα του Σιωνιστικού Κινήματος μελέτησε και εξέλιξε την ιστορική εμπειρία της Φιλικής Εταιρείας!

Η Τουρκία, ο σημαιοφόρος του αντισημιτισμού, ο παλιός φίλος, μεταβάλλεται σε εχθρό του Ισραήλ και όσοι επιτίθενται στην Ελλάδα, συκοφαντώντας την και προσάπτοντας στην κοινωνία της «αντισημιτισμό» προσφέρουν στους Εβραίους που ζουν στην περικυκλωμένη χώρα τους με το όπλο παρά πόδα την χειρότερη υπηρεσία. Ίσως η μέρα που η Τουρκία θα μετατραπεί σε ένα νέο αλλά σουνιτικό Ιράν δεν είναι μακριά. Τότε το Τελ Αβίβ θα ξέρει ότι οι Έλληνες δεν είναι ούτε «αντισημίτες», ούτε «κακοί» αλλά ο πιο κοντινός και ο μόνος φίλος σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων…

Συλλογή υπογραφών για την ανεκδιήγητη Δραγώνα

Αν θεωρείτε ότι, ακόμα σε μια χώρα που τα έχουμε δει όλα, η περίπτωση της Δραγώνα ξεπερνάει κάθε προηγούμενο σούργελο….

Αν τα έχετε πάρει στο κρανίο με τα αγράμματα κομματόσκυλα και τα πληρωμένα πρακτοράκια…

Αν πιστεύετε ότι ακόμα και στη χώρα που εξέλεξε έναν καθυστερημένο για Πρωθυπουργό υπάρχει μια αμυδρή ελπίδα…

Αν πιστεύετε ότι τα βλακώδη οργανάκια του συστήματος σαν τη Δραγώνα πρέπει να αντιμετωπίζονται δυναμικά…

Τότε…

….λάβετε και εσείς μέρος στην συλλογή υπογραφών ώστε να απομακρυνθεί η κυράτσα αυτή από το Υπουργείο Παιδείας (…ας πάει στο αντίστοιχο υπουργείο της Τουρκίας, χώρας που τόσο θαυμάζει το σούργελο)

Η πρωτοβουλία είναι από το περιοδικό Άρδην και μπορείτε να συμμετέχετε κάνοντας κλικ εδώ

Τρίζουν τα κόκαλα του Γκαίμπελς…

Είναι να γελάς με το πως συνεχίζουν να αυτο-ξεφτιλίζονται οι επιδοτούμενες κυράτσες και οι διάφοροι παράσιτοι της νεο-ταξικής πολιτικής.

Ρεπούση, Δραγώνα, Φραγκουδάκη και ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Μαζί και ο κατάλογος των «υποστηρικτών» τους. Είναι όλοι γνωστοί. Και όλοι για γέλια

Κάτι οικτρά φασιστοειδή, κάτι χαμερπή μισθοφορικά στρατιωτάκια, μέτριες κυράτσες και οι κολαούζοι τους που θέλουν να κάνουν και μαθήματα «pollitically correct» συμπεριφοράς (που θα έλεγε και ο Μυκoνιάτης από τη Νέα Ιωνία Βόλου).

Είναι δε τόσο χονδροειδής και βλακώδης η προπαγάνδα τους και  επιπλέον είναι τόσο ανίκανοι που γίνονται ρεζίλι από μόνοι τους. Θα τρίζουν τα κόκαλα του Γκαίμπελς με τις ανόητες που πήραν τη θέση του στην Ελλάδα

Τελευταίο κρούσμα αυτο-γελοιοποίησης, η Φραγκουδάκη, γνωστή και μη εξαιρετέα συνεργάτης της Δραγώνα.

Η οποία, σε «βαρύγδουπο» (όσο γδούπο κάνει το σκατό πίπτον επί της λεκάνης, δηλαδή) άρθρο της στη φυλλάδα «Τα Νέα» – που ως γνωστόν δίνει βήμα σε κάθε σούργελο – κατηγορεί την κακούργα Ελληνική Κοινωνία για τον….. εμπρησμό της Συναγωγής στην Κρήτη. Την οποία όμως, άκουσον άκουσον, αποκαλύφθηκε ότι έκαναν 2 Άγγλοι και ένας Αμερικανός!

Σύμφωνα λοιπόν με την κωμική αυτή φυσιογνωμία που λέγεται Φραγκουδάκη, μάλλον οι δύο Βρετανοί και το Αμερικανάκι μεγάλωσαν διαβάζοντας τα ………βιβλία της 4ης Δημοτικού, ενώ έχουν μελετήσει όλη τη βιβλιογραφία του ……Πλεύρη.

Το πόσο οργανωμένο αλλά και το πόσο βλακωδώς στημένο είναι το σχέδιο προβοκάτσιας φαίνεται και από τις «αντιδράσεις» των γνωστών πρακτοράκων

Για περισσότερο γέλιο, κάνετε κλικ στο εξαιρετικό  blog taxalia

Δείτε επίσης:

Τη συνέχεια των αποκαλύψεων και το πως ξαφνικά μεθοδεύεται η περαιτέρω αποσιώπηση του γεγονότος:
– http://taxalia.blogspot.com/2010/01/blog-post_973.html

…και μερικές μόνο από τις οργανωμένες «αυθόρμητες αντιδράσεις» των γνωστών επαγγελματιών «αντιρατσιστών» και πρακτοράκων της πλάκας
(Παρατηρήστε ότι παντού έχουν «ξεχάσει» να αναφέρουν ότι ο εμπρησμός έγινε από Αμερικάνους και Άγγλους):
– http://www.diktio.org/node/182
– http://indy.cc.ece.ntua.gr/analysis/fasistikos-emprismos-tis-synagogs-sta-3c7ania
– http://online.wsj.com/article/SB10001424052748704320104575014571634292264.html#articleTabs%3Darticle (Στη Wall Street Journal φυσικά!)
– http://abravanel.wordpress.com/2010/01/07/arson_in_chania_synagogue/

Αγράμματος ή βλαξ;

Δεν περίμενε κανείς από αυτό το φασιστόμουτρο, τον πιστό υπηρέτη της πολιτικής της Κοντολίζας να γνωρίζει τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο.

Θα περίμενε όμως τουλάχιστον να είναι ικανός να καταλάβει το νόημα απλών ελληνικών λέξεων.

Ούτε αυτό όμως.

Αγράμματος ή βλάξ;

http://troktiko.blogspot.com/2009/04/blog-post_2542.html

Η δυστυχία του να είσαι τίποτα

To ποιόν του κ. Ν. Δήμου είναι γνωστό. Όπως επίσης και οι εμμονές του σύμφωνα με τις οποίες πας Έλλην ρατσιστής και πας μη Έλλην, κάτοικος Ελλάδας, θύμα ρατσισμού.

Φυσικά και δεν προκαλεί καμμια αίσθηση, από τη στιγμή που διατελεί συναγελαζόμενο είδος με τους εν Ελλάδι τοποτηρητές του Σόρος, από κοινού με τον Βαλλιανάτο τον Βοσκόπουλο και λοιπά σούργελα.

Τελευταία όμως όλο και συχνότερα παραληρεί. Και παραληρεί γελοιδώς.

Διαβάζοντας ένα κείμενό του στο τεύχος 151 (Φεβρουαρίου) του περιοδικού LIFO κατανοεί κανείς ότι τα «επιχειρήματα» έχουν τελειώσει. Και ελλείψει επιχειρημάτων, εφευρίσκει ιστορίες επιπέδου Νηπιαγωγείου.

Απολαύστε το «βαθυστόχαστο» κείμενο (Με σχολιασμό από το Μάτι):

«Ο φίλος μου ο Ντίνος δεν λέγεται Κωνσταντίνος, όπως οι περισσότεροι «Ντίνοι». Το πραγματικό αλλά κρυφό του όνομα είναι Βαλεντίνος. Πού να τολμήσει όμως να το γιορτάσει, όταν από όνομα έχει γίνει σύμβολο του σεξ και του κιτς.»
(σ.Μ: Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό; Ή μήπως στην Ελλάδα καθιερώθηκε η αστεία αυτή γιορτή;)

«Άμα δώσει κάπου την ταυτότητά του τον κοιτάνε παράξενα. «Χα – Βαλεντίνος… εκείνος των ερωτευμένων, με τις καρδούλες…». »
(σ.Μ: Και αυτό είναι δείγμα ρατσισμού; Γνωρίζει ο Ν.Δ. αν κάποιος στην Ιταλία δείξει ταυτότητα με όνομα «Περικλής» ή «Αφροδίτη» τι σχόλια θα ακούσει; Και από πότε αυτό χαρακτηρίζει κάποιον ως ρατσιστή;)

«Όπως ίσως θα καταλάβατε, ο φίλος μου ο Ντίνος είναι καθολικός. (Εμείς τέτοιον Άγιο δεν έχουμε). Όχι, δεν είναι ξένος – Έλληνας πολλές γενιές, Κυκλαδίτης. Αλλά Έλληνας μη-Ορθόδοξος; Μετά την αντίδραση στο όνομα, η δεύτερη είναι στη θρησκεία. (Του είπα να βγάλει νέα ταυτότητα). Τον θεωρούν ξένο πράκτορα, κατάσκοπο του Πάπα, υπεύθυνο για όλα τα αμαρτήματα του Βατικανού. Στο στρατό τον είχανε εξαιρέσει από την προσευχή. Όταν ρώτησε, τον κοίταξαν με απορία: «Μα είσαστε κι εσείς Χριστιανοί;». »
(σ.Μ: τώρα αρχίζει το παραλήρημα: Ποιοί τον θεωρούν «ξένο πράκτορα», «πράκτορα του Πάπα»; Ποιοι τον είχανε εξαιρέσει από την προσευχή; Ποιοί «τον κοίταξαν με απορία»; Ο Ν.Δ. σμοπίμως αοριστολογεί. Ένας επαγγελματίας προπαγανδιστής γνωρίζει ότι η αοριστολογία είναι βασικό «εργαλείο» της διαστρέβλωσης. Αν υπάρχουν μερικοί κάφροι που απορούν αν οι Καθολικοί είναι Χριστιανοί, αυτό είναι προσωπικό πρόβλημα έλλειψης βασικής παιδείας και όχι γενικό κοινωνικό πρόβλημα. Και φυσικά υπάρχουν αντίστοιχοι αδαείς σε Καθολικές χώρες που προφανώς θα έχουν την ίδια απορία για τους Ορθόδοξους ή για όποιο άλλο δόγμα και θρησκεία).

«Βέβαια δεν θα μπορούσε ποτέ να υπηρετήσει σε σοβαρή δημόσια θέση. Δικαστής, καθηγητής, στρατιωτικός, αστυνομικός – απαπά.
Υπάρχουν μεγάλα κόμματα που δεν δέχονται ως μέλη καθολικούς.» (σ.Μ.Όχι απλώς σκόπιμα ψευδές, αλλά κωμικό ως επιχείρημα. Και επιπλέον αόριστο. Γνωρίζει ο Ν.Δ, ότι τα «μεγάλα κόμματα» σαφώς και έχουν μέλη καθολικούς – εκτός αν σκοπίμως εννοεί ως μεγάλα κόμματα αυτά του 0-3%)

«Μπορεί οι Αμερικάνοι να έβγαλαν πριν από δεκαετίες καθολικό Πρόεδρο (τον Κένεντι) και τώρα μαύρο – αλλά αυτοί είναι αμερικανάκια. Εδώ δεν θα υπήρχε τέτοια πιθανότητα.»
(σ.Μ. Οι μεγάλες αγάπες για το χέρι που μας θρέφει δεν κρύβονται)

«Ο φίλος μου ο Βαλεντίνος νιώθει -και σωστά- πολίτης δεύτερης κατηγορίας. Νομίζουμε πως αυτό αφορά μόνο τους τσιγγάνους, τους μετανάστες, τους μουσουλμάνους και τους χιλιαστές – όμως και οι χριστιανοί της παγκόσμια μεγαλύτερης χριστιανικής εκκλησίας στον τόπο μας δεν έχουν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Η εκκλησία τους δεν έχει καν νομική υπόσταση.»
(σ.Μ. Θα μπορούσε κανείς να γράψει τόμους βιβλίων για την «μεταχείριση» που επιφυλάσσει η «Παγκόσμια μεγαλύτερη χριστιανική εκκλησία» στους «μη-καθολικούς» και το καθεστώς της απόλυτης ανελευθερίας των υπολοίπων δογμάτων (για να μην μιλήσουμε για τις υπόλοιπες θρησκείες) στην κοιτίδα του Καθολικισμού. Όπως και για το ότι στην Ιταλία ένας Έλληνας δεν αποκαλείται σκέτο «GRECO» ( = Έλληνας) αλλά «GRECO ORTΗODOSSO» (=Έλληνας Ορθόδοξος), με αποτέλεσμα να του δίνεται αυτομάτως και η θρησκευτική ταμπέλα, ασχέτως αν ο «greco» είναι Ορθόδοξος, Καθολικός, Μουσουλμάνος ή οτιδήποτε άλλο).

«Τώρα θα μου πείτε πού τα θυμήθηκα όλα αυτά – εδώ γιορτάζουμε τον έρωτα και την αγάπη με ροζ καρδούλες. Να, ο Άγιος Βαλεντίνος έφερε στη μνήμη μου τον Ντίνο – κι αυτός με οδήγησε στη χώρα της μισαλλοδοξίας και των διακρίσεων. Πρώτη σε καταδίκες στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για παραβιάσεις θρησκευτικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Τέλος πάντων -εσείς γιορτάστε τον Άγιο Βαλεντίνο- κοιτάξτε μόνο μην ερωτευθείτε καθολική και μετά έχετε μπλεξίματα…»
(σ.Μ.: Το παραλήρημα του Ν.Δ. ολοκληρώνεται σκορπώντας ατέλειωτο γέλιο: Για όσους δεν το γνώριζαν, είμαστε «η χώρα της μισσαλοδοξίας και των διακρίσεων». Και αν «ερωτευθούμε Καθολική θα έχουμε προβλήματα».
Σημειωτέον, ένας εκ των διαχειριστών του «Ματιού» είναι και ερωτευμένος και παντρεμένος με Καθολική, η οποία διαβάζοντας το «πόνημα» του Ν.Δ.  ξέσπασε σε γέλια, αναφωνόντας: «Ma che str…zo!» Κάθε άλλο σχόλιο περιττό).

– Φαίνεται ότι τα εργαλεία προπαγάνδας του Σόρος αρχίζουν και ξεμένουν από – αληθοφανή έστω – επιχειρήματα. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς το παραπάνω αστείο κείμενο. Εκτός αν ισχύει αυτό που λένε πολλοί γεροντολόγοι, ότι μετά τα 70 ο εγκέφαλος αρχίζει σιγά σιγά να επανέρχεται στη νηπιακή του ηλικία. Οπότε το θέμα είναι ιατρικό.

Prada

Ο Σύριζα σας προσκαλεί σε νέα βραδιά πλιάτσικου, αύριο Τρίτη στις 7 στο Σύνταγμα

Την εκδήλωση θα προλογίσουν ιστορικές αγωνιστικές μορφές του Κόμματος, σε απ’ ευθείας δορυφορική σύνδεση από την Εκάλη.

Χορηγοί της εκδήλωσης:

– ALFA TV (Σώστε τον Κοντομηνά από τις κακουργηματικές κατηγορίες)
– Βερύκιος Tours (Επισκεφθείτε την χώρα του Αϊ Μαλάκα για τις γιορτές)
– Σ.Γ.Σ.Ε.Μ.Τ. (Σύλλογος Γλαστρών Σε Εκπομπές Μάκη Τριανταφυλόπουλου)
– LAKIS LAZOPOULOS Yaghting Experiences (Για αξέχαστες βόλτες με κότερα, τεκνά και Κόκα…. κόλες)
– Σύλλογος Ατυχησάντων Καλαναρχών «Ο Άγιος Εργολάβος»
– ΜΚΟ για τη Σωτηρία του Φυτού «Tsipras Tsipras»
– ΑΛΑΒΑΝΟΣ ΑΒΕΕ (Γενικόν Εμπόριον Νεκρών)
– Μ. ΡΕΠΟΥΣΗ (Η Ιστορία κόπτεται παρουσία του πελάτου)
– Πανελλήνιος Σύλλογος Φρενοβλαβών «Ο Ανευλαβής»
– Ταμείο Αλληλεγγύης «Προοδευτικών» Δημοσιογράφων «Ο Άη Γιώργης ο Σόρος»
– ΚΟΚΟΚΟ FM (To πρώτο αθλητικό ραδιόφωνο της πόλης)
– Γρηγόρης Ψ. Αρειανός (Ο Ραδιοφωνικός Παραγωγός της υπερπαραγωγής «Μαγκιά κλανιά να’ ουμ»)
– Νίκος Δήμου Γενικαί Επιδιορθώσεις (Διαφημίσεις, Δυσφημίσεις, Μνήμες υπολογιστών, Μνήμες Εθνικές, Καρμπυρατέρ, Μουσικοκριτικές, Φλάντζες, Κινηματογράφος, Μακεδονίες)

Οριεντάλ θα χορέψει η διεθνούς φήμης χορεύτρια Γρ. Βαλλιανάτου

Το παρακράτος των λακέδων

«Το παρακράτος των λακέδων»

«Ξεχύθηκαν τα σμήνη των λακέδων. Από τους άμβωνες της νεοταξικής εκκλησίας θρηνούν σπαρακτικά και ουρλιάζουν ηθικολογικά. Τι αχαλίνωτη υποκρισία φρενοβλάβειας. Θρηνούν για το θάνατο του παιδιού αυτοί, οι ίδιοι ακριβώς, που ευλογούσαν και χειροκροτούσαν τη ΝΑΤΟϊκή, μαζική σπορά του θανάτου εναντίον της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ και του Αφγανιστάν!!!

Όλοι αυτοί που δεν έχουν χύσει ούτε ένα δάκρυ για το θάνατο εκατομμυρίων παιδιών από τους γκάνγκστερ της υφηλίου, αυτοί… που δεν τους καίγεται καρφί για τα εκατομμύρια παιδιά που πεθαίνουν καθημερινά μέσα στις γαλέρες- κάτεργα της Νέας Τάξης.

Μας πουλάνε ευαισθησία και «ανθρωπισμό» οι στυγνοί «νταβάδες» των ΜΜΕ, αυτοί που πλουτίζουν από το ανθρώπινο αίμα και οι έμμισθοι γενίτσαροί τους.

Όλα τα ασπόνδυλα, τύπου Λαζόπουλου, που συσσωρεύουν εκατομμύρια φιλώντας τις μπότες των «νταβάδων», βγήκαν με μελοδραματικό ύφος να θρηνήσουν, αναθεματίζοντας όχι το απάνθρωπο και κτηνώδες καπιταλιστικό σύστημα, όχι, έστω το κυβερνητικό οικοδόμημα (κυβερνητικά κόμματα και τους κομματικούς στυλοβάτες), αλλά ένα και μόνο κυβερνητικό διαχειριστή: τη «λεπρή δεξιά». Το «εκσυγχρονιστικό» κράτος και παρακράτος που κυβέρνησε τόσα και τόσα χρόνια και ουσιαστικά κυβερνάει ακόμα, μένει στο απυρόβλητο. Αυτό δεν είναι «δεξιά», είναι «αριστερά»!!!

Όλοι οι γνωστοί τηλεμαϊντανοί, γνωστοί και κρυφοί πράκτορες και προβοκάτορες, σε διατεταγμένη υπηρεσία, παρελαύνον από τους τηλεοπτικούς άμβωνες!!!

Όλο το «εκσυγχρονιστικό», δωσίλογο σκυλολόι, ανενδοίαστα και ξετσίπωτα, μας παραδίδει μαθήματα «ανθρωπισμού», «δικαίου» και …πολιτικής αντίστασης στο «κράτος της δεξιάς»!!!

Όλο το μακάβριο ιδεολογικό κατεστημένο με πολιτική αιχμή τη νεοταξική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ παρελαύνει και αυτό, αφηνιασμένα και κακουργηματικά από τους μακάβριους καθεστωτικούς άμβωνες για να δώσει πολιτική κάλυψη στη φασιστική ψύχωση των κουκουλοφόρων.

Γιατί οι ψυχώσεις των πανελλαδικών καταστροφών, φωτιών, βιοπραγιών και της αχαλίνης βίας και τρομοκρατίας των επιδρομέων, δήθεν αντιεξουσιαστών, είναι ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ.

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ είναι αυτές οι μαζικές ψυχώσεις της καταστροφής, της βίας και της τρομοκρατίας, αυτή η βαρβαρότητα και η τυφλή μαζική βία.

Γι αυτό το αποτρόπαιο, μαζικό ψυχωτικό αμόκ, ο ορισμός του φασισμού, δεν μιλάει κανείς. Απεναντίας το καλύπτουν και το επικαλύπτουν οι μηχανισμοί της προπαγάνδας, οι μπράβοι τους και τα «αριστερά» φερέφωνα.

Εδώ δεν έχουμε συνειδητό λαϊκό κίνημα. Έχουμε «ψυχωτικό κίνημα» του «αριστερού παρακράτος». Έχουμε την τυφλή, καταστροφική βία, κατευθυνόμενη και καθοδηγούμενη, με πολιτικούς μπροστάρηδες, τα «αριστερά» φερέφωνα.

Αυτές οι μαζικές ψυχώσεις, αυτή η πολιτική «αριστερή» φρενοβλάβεια είναι ο ορισμός του φασισμού. Ορισμός που έχει δοθεί και αναλυθεί από τους μεγάλους Επαναστάτες του σοσιαλισμού…

Αυτό που ζούμε σήμερα είναι η πιο μακάβρια γκριμάτσα της φασιστικής Πανούκλας. Ο νεοταξικός φασισμός με μάσκες «αναρχικές», «αριστερές» και «προοδευτικές».

Έχουμε μπει στο δρόμο της κατάλυσης των πάντων, στο δρόμο νέων ιστορικών συμφορών…

Πιστεύω, ότι ελληνικός λαός, δεν θα ξεγελαστεί από τις παρακρατικές σειρήνες του νέου φασισμού…»

http://www.resaltomag.gr

Η γενιά των 7.000.000 ευρώ

Είδηση του Ιουλίου αλλά μονίμως διδακτική:

Η ιστορία αφορά τον προστάτη των φτωχών του τόπου αυτού, τον Δον Κιχώτη των καταφρονεμένων, τον «ήμουν και εγώ στο κότερο με την κόκα και τα τεκνά, αλλά τη σκαπούλαρα», τον επίσημο προπαγανδιστή της επικοινωνιακής φούσκας που λέγεται Τσίπρας, τον «επαναστάτη» και ταυτοχρόνως κολλητό της Γιάννας.

Ο τύπος έχει πάει για ψώνια στο Κολωνάκι, όπως κάθε τίμια συνιστώσα του Σύριζα που σέβεται την αθάνατη Νεο-Ελληνική trendουριά.

Το αυτοκίνητό του είναι μια BMW 740 (την οποία φροντίζει να κλείνει σε ασφαλές γκαράζ, όταν η αγαπημένη του «νεολαία» σπάει και ρημάζει τα αυτοκίνητα των κοινών θνητών στην Αθήνα). Η αξία του αυτοκινήτου είναι περίπου 113.000 ευρώ χωρίς τα έξτρα. Είναι μια λογική τιμή εκκίνησης για τις ανάγκες αυτοκίνησης για κάθε συνιστώσα του Σύριζα.

Φυσικά έχει και προσωπικό οδηγό, όχι δια την γκλαμουριάν, αλλά ως δράση-αντίδρασης και  διαμαρτυρίας για το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Αθήνας που ταλαιπωρεί τον μέσο Αθηναίο.

Το αυτοκίνητο παρκάρει παράνομα πάνω στο πεζοδρόμιο, ο ήρωας της ιστορίας κατεβαίνει και ορμάει στο κατάστημα Hugo Boss, γνωστό πρατήριο φτηνού ρουχισμού, το οποίο προτιμούν όλες οι συνιστώσες του Σύριζα που σέβονται την αριστερή τους τσέπη.

Σε λίγο κάνουν την εμφάνισή τους κάποια όργανα της τάξης, κάποιοι «μπάτσοι» όπως τους αποκαλεί ο «επαναστάτης» μας, οι οποίοι φροντίζουν να διώξουν ένα παράνομα παρκαρισμένο φορτηγάκι λίγο πιο κάτω αλλά προς τιμήν τους δεν πειράζουν την – αριστερών καταβολών – BMW.

Ο ήρωας της ιστορίας επιστρέφει μετά από μια ώρα φορτωμένος με τσάντες της λαϊκής που βρίσκεται Hugo και Boss γωνία. Μπαίνει στην BMW και αναχωρεί προς την ταπεινή του κατοικία, από όπου θα συνεχίσει τον επαναστατικό του αγώνα.

– Για τη μεταφορά: http://press-gr.blogspot.com/2008/07/blog-post_1988.html

O πικρός Espresso του Αλέκου

Αχ Αλέκο, έως τώρα τις κωλοτούμπες σου στην πολιτική τις γνωρίζαν λίγοι.
Τις έκρυβαν τα ΜΜΕ επιμελώς. Από σήμερα θα τις γνωρίζει και κάθε κομώτρια.

Eurovision VS Lakivision

Μεγάλη Ελληνική Αλήθεια

– Το 92% που βλέπει EuroVision είναι ένα τηλεοπτικό κοινό έρμαιο, που άγεται και φέρεται από την υπερβολική προβολή προϊόντων υποκουλτούρας, ανίκανος να αναγνωρίσει την πραγματική τέχνη και τον πολιτισμό.

– Το 70% που βλέπει LakiVision είναι μια κατασταλαγμένη και σκεπτόμενη κοινωνία που ξέρει να αναγνωρίζει την ποιότητα και την εύστοχη σάτιρα.

Μεγάλο Ελληνικό Συμπέρασμα

– Ο Ελληνικός Λαός είναι το 162% του εαυτού του

Μια γριά, ένας μαύρος και μια ατέλειωτη ξεφτίλα

Οι γερμανικές ταινίες είναι προφητικές. Καταγράφουν 15 χρόνια πριν, ότι θα συμβεί στην Αθήνα 15 χρόνια μετά!

Αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω είναι ενδεικτικά για το πως «πλασσάρεται» η πολυπολιτισμική νεοταξία των εκσυγχρονιστών του Μπαμπάκα Μπους από τους επαγγελματίες εφαρμοστές της.

Κεντρική Ιδέα όπως πάντα: Οι κακοί και ρατσιστές Έλληνες και οι ταλαίπωροι μετανάστες.

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2008
Ο γνωστός Καπλάνι γράφει στο blog του για ένα περιστατικό που συνέβη στην Αθήνα και που όπως λέει ο ίδιος, «το έμαθε μέσω ανώνυμου email». Το περιστατικό έχει σε περίληψη ως εξής:

Μαύρος μετανάστης δέχεται φραστική ρατσιστική επίθεση από ηλικιωμένη κυρία μέσα σε λεωφορείο της Αθήνας. Μειλίχιος ων, δεν απαντά, αλλά τη στιγμή που ο ελεγκτής εισητηρίων ανεβαίνει στο λεωφορείο, ο μετανάστης με μια αστραπιαία κίνηση αρπάζει το εισητήριο της ηλικιωμένης και …το τρώει! Αποτέλεσμα: η μεν κυρία να μείνει έκθετη στον ελεγκτή καθώς δεν είχε εισητήριο, ο δε μετανάστης να κερδίσει την συμπάθεια των παρευρισκομένων.

Αυτά λοιπόν το Φεβρουάριο.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2008
Η «Πανδώρα» του …. έγκυρου Βήματος γράφει για το ίδιο γεγονός, αναφέροντας μάλιστα και λεπτομέρειες που κάνουν τον αναγνώστη να μην μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός! («….συνέβη την προηγούμενη Δευτέρα το βράδυ…. στο λεωφορείο που περνά από την Παπαδιαμαντοπούλου με κατεύθυνση το Γαλάτσι» (!!!)

– Όπως καταλαβαίνει κανείς, το περιστατικό είναι τόσο «αληθινό» που επαναλαμβάνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε διάφορα λεωφορεία της Αθήνας (!!!)

ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ:

Το δήθεν «περιστατικό» είναι το σενάριο ταινίας μικρού μήκους που δημιουργήθηκε 15 χρόνια πριν (!!) από τον Γερμανού σκηνοθέτη Pepe Danquart με τίτλο «Der Schwarzfahrer».

ΔΕΙΤΕ:

– Το «περιστατικό» που δήθεν έγινε τον Φεβρουάριο, όπως το καταγράφει ο Καπλάνι (http://gazikapllani.blogspot.com/2008/02/e-mail.html)

– Το περιστατικό που …ξαναέγινε τον Απρίλιο, μια Δευτέρα βράδυ στην Παπαδιαμαντοπούλου (χαχαχα!) όπως το καταγράφει η …έγκυρη Πανδώρα. (http://www.tovimadaily.gr/Article.aspx?d=20080417&nid=8219973)

– Την ταινία μικρού μήκους που βγήκε 15 χρόνια πριν τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις των 2 παραπάνω (http://video.google.com/videoplay?docid=2103841859203199562)

Άξιος ο μισθός τους!!! (μόνο που με την πτώση του Δολλαρίου τελευταία θα πρέπει να έχει συρρικνωθεί λίγο)

Οι χήρες του Βουκουρεστίου

Δεν έχει τέλος η πίκρα των προωθητών της νεο-ταξικής μπούρδας του Soros και του Μπους μετά το αποτέλεσμα της Συνόδου του ΝΑΤΟ.

Πριν καν προλάβουν να τελειώσουν οι ομιλίες, τα εγχώρια παπαγαλάκια έπιασαν δουλειά. Και η απογοήτευση είναι τόσο εμφανής που προκαλεί γέλια.

Ονομάζεται Βούλα Κεχαγιά, επάγγελμα δημοσιογράφος, και γράφει στη Λαμπρακιάδα (που αλλού;)

Απολαύστε το πικραμένο (και λατρεμένο) πόνημα σε όλο του το μεγαλείο (Οι σημειώσεις, δικές μας):

Και την επόμενη μέρα τι;
Της Βούλας Κεχαγιά

ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ μικροί μεγάλοι, γνώστες-παντογνώστες, σχετικοί και άσχετοι, ριαλιτζούδες και παρουσιαστές ΤV show, όλοι απέκτησαν άποψη για το Σκοπιανό.
Σωστό: Ως γνωστόν, στην Ελλάδα οι μόνοι που δικαιούνται να έχουν άποψη για το Σκοπιανό είναι η κα Βούλα Κεχαγιά, ο Βαλλιανάτος, ο Σταύρος Θεοδωράκης, και ο ….Δανίκας.

Αισθάνθηκε «εθνική ανάταση», είπε τηλεπαρουσιάστρια πρωινής ζώνης μετά τη «νίκη» της χώρας μας στο Βουκουρέστι προκαλώντας τα συγκατανευτικά ανεβοκατεβάσματα της κεφαλής της καλεσμένης της, λίγο πριν τραγουδήσουν όλοι μαζί και πλέι μπακ ποτ-πουρί ασμάτων λαϊκής τραγουδίστριας.
Όντως ανατριχιαστικό: Για την τιμωρία τους στην επόμενη εκπομπή θα έπρεπε να αυτομαστιγωθούν live απαξάπαντες, υπό τους ήχους τραγουδιού του Λάκη Λαζόπουλου. Ποιά είσαι εσύ ταπεινή τηλεπαρουσιάστρια που δηλώνεις «εθνική ανάταση»; Ρώτησες την κα Βούλα;

Είναι εντυπωσιακό το πόσο απρόσμενα ανακάλυψαν κάποιοι τον Ψωμιάδη που έκρυβαν μέσα τους. Εξίσου εντυπωσιακή και η ευκολία με την οποία αναπαράγονται τόσο κοινότοπες εθνικοπατριωτικές κορόνες από τόσα διαφορετικά χείλη στα Μέσα Ενημέρωσης.
Με λίγα λόγια: Όποιου το χειλάκι έσκασε ένα χαμόγελο, δεν ήταν τα δόντια του που φάνηκαν. Ήταν ο Ψωμιάδης που έκρυβε μέσα του και βγήκε απ’ έξω του. (Αν και εδώ που τα λέμε, από όσους έχουν εμφανιστεί στην ιστορία της τηλεόρασης, ο μόνος που θα μπορούσε να έχει έναν ολόκληρο Ψωμιάδη μέσα του είναι ο Κραουνάκης). Η σωστή αντιμετώπιση θα ήταν να έβγαιναν όλοι μαυροφορεμένοι σε ένδειξη πένθους.

Τόσο, που σου γεννιέται η απορία: Μα καλά, γιατί δεν βρέθηκε κανείς (ή σχεδόν κανείς) να αναρωτηθεί και να ρωτήσει ακολούθως την κυβέρνηση που μας έκανε τόσο υπερήφανους: «Και τόσο καιρό πού ήσασταν; Γιατί δεν πείσατε τους Αμερικανούς “συμμάχους μας” να μην εμμείνουν στην πρόσκληση της FΥRΟΜ με το όνομα “Μακεδονία”; Γιατί να αναγκαστούμε να καταφύγουμε στο έσχατο των διπλωματικών μέσωντο βέτο- που συνιστά αμυντική κίνηση;»
Εδώ η κα Βούλα γράφει Ιστορία: Αν δεν μπορείς να πείσεις τον άλλον για το δίκιο σου, δεν πρέπει επ’ ουδενί λόγω να αμυνθείς! Παράδειγμα: Αφού δεν μπόρεσε η Ευρώπη να …..πείσει τον Χίτλερ ότι αυτό που έκανε ήταν κάτι κακό, γιατί στη συνέχεια ……αμύνθηκε;

Πώς έγινε και ο φίλος μας κ. Νίμιτς μάς παρουσίασε στο παρά πέντε τη χειρότερη δυνατή πρόταση για την ελληνική πλευρά, κοινώς μάς την έφερε;
Α, εδώ κα Βούλα μου θα σας μαλώσω! Η απάντηση είναι δίπλα σας: Γιατί δεν ρωτάτε τον ίδιο τον φίλο σας; Η μάλλον, γιατί δεν ρωτάτε κάποιο στέλεχος του Συνασπισμού, οι απόψεις του οποίου συμπίπτουν με αυτές του Νίμιτς;

Και το κυριότερο: Αν τα Σκόπια επιμείνουν, τι θα κάνουμε; Θα ασκούμε διαρκώς το δικαίωμα της αρνησικυρίας; Μια άρνηση δίνει το περιθώριο σε έναν λαό να σκύψει το κεφάλι ή τον πεισμώνει περισσότερο;
Εδώ ομολογώ ότι αδυνατώ να απαντήσω. Τρέμουν τα χέρια και παγώνει το μυαλό από τον τρόμο που μου προκαλεί η ιδέα και μόνο του να επιμείνουν τα Σκόπια.

Τίποτε από όλα αυτά. Κυριάρχησε η απλοϊκότητα. Η κρυφοεθνικοπατριωτική (στα όρια του εθνικισμού) ψωροπερηφάνια ενός έθνους που κατά βάση δεν μπορεί να ξεφύγει από συμπλεγματικές αγκυλώσεις βαλκανικών προδιαγραφών.
Πείτε μας, πείτε μας κι άλλα κα Βούλα, σε εμάς τους απλοϊκούς, ψωροπερήφανους, συμπλεγματικούς Βαλκανικών προδιαγραφών. Χαιρόμαστε να μαθαίνουμε από εσάς, των Παγκοσμιοποιημένων προδιαγραφών

Ως συνήθως, σ΄ αυτήν τη χώρα αρκεί να κάνεις το αυτονόητο (την αρνησικυρία εν προκειμένω) στην κατάλληλη… συγκυρία για να καταστείς εθνικός ήρωας, μάγκας και τσαμπουκάς.
Ενώ όταν κάνεις το ανόητο, σου δίνουν πένα σε εφημερίδα

Για την επόμενη ημέρα, που συνήθως είναι και η σημαντικότερη, ουδείς δείχνει να νοιάζεται και πρωτίστως η κυβέρνηση.
Νοιάζεστε όμως εσείς και μας αυτό φτάνει !

Σωστά είπαν κάποιοι ότι δεν χρειάζονται ούτε μεμψιμοιρίες ούτε μιζέρια αλλά ούτε και θριαμβολογίες.
Κυρίως, όμως, ούτε και ανοησίες.
Πόσο δίκιο έχεις για τις ανοησίες κα Βούλα. Μα πόσο δίκιο!

Το συγκλονιστικό άρθρο-τομή της κας Βούλας, εδώ

Πρωταγωνιστές

–

–

Το Αποχωρητήριο του Ελσίνκι

«Όσο ψάχνεις, ψαχνό θα βρίσκεις» – Παλιά Αμερικάνικη παροιμία

Από συνεδρίαση της Ανώτατης Επιτροπής ΜΚΟ για την «Ελεύθερη Μακεδονία»

 

Τα χρηματοδοτούμενα του Soros και οι «αριστεροί» εφαρμοστές της Μπούσιας πολιτικής στην Ευρώπη δεν μπορούν πια να κρυφτούν: Ο ρόλος του περιβόητου «Διεθνούς Παρατηρίου του Ελσίνκι» είναι γνωστός (Βλ. τέλος άρθρου). Παρ’ όλα αυτά, όσο ψάχνεις, τόσο μένεις έκπληκτος για τους κρίκους μιας αλυσίδας που δένουν τόσο άψογα!

Η περιέργεια κινήθηκε διαβάζοντας μια επιστολή που έστειλε «αναγνώστης» στην International Herald Tribune, με τίτλο: «Η Ελλάδα πρέπει να ενηλικιωθεί»:

Greece should grow up

Regarding «The Balkans, again» by Misha Glenny (Views, April 1): As someone who has worked in the Balkans, Macedonia in particular, for over 30 years, I have also tried repeatedly to assert that the name conflict between Greece and Macedonia is unrelated to any alleged threats Macedonians pose to Greeks.

Rather, the discord is rooted in politics – current affairs in Greece, and even more strongly, in that country’s outdated notions of nationalism. Anyone who knows the area is familiar with the abuse suffered by minorities in Greece. It is incredible that NATO and EU members blithely condone Greece’s behavior.

Western politicians still regard Greece as the romantic, Byronic «cradle of democracy.» It isn’t. Greece is a 21st-century political entity that should be required to maintain the same or higher standards that Macedonia is expected to uphold.

Until then, Greece will continue its obstreperous and destructive policies.

Eran Fraenkel, Jakarta

 

Ποιός είναι λοιπόν ο μυστηριώδης κύριος Eran Fraenkel από τη Τζακάρτα, που εμφανίζεται να έχει τόσο μεγάλη κάψα για τη Μακεδονία;

– Τον βρίσκουμε ως Εxecutive director in Skopje of «Search for Common Ground in Macedonia» μιας οργάνωσης που εμφανίζεται ως μέρος της Οργάνωσης «Search for Common Ground», ιδρυθείσας υπό του John Marks και με κεντρικά γραφεία στην Washington, Connecticut Av. 1601
(Σημειολογική υποσημείωση: Η Connecticut Avenue στην Washington είναι ένας από τους κεντρικούς δρόμους που καταλήγουν στον ….Λευκό Οίκο)

– Ανάμεσα στους «Funders» (Οικονομικούς Υποστηρικτές) της Οργάνωσης βρίσκουμε μεταξύ άλλων τους εξής:
– Τις ….πετρελαϊκές εταιρείες Chevron και ExxonMobil
– Τη …Nestle
– Την οικογένεια Ροκφέλλερ
κ.α.

– Ψάχνοντας λίγο περισσότερο, ανακαλύπτουμε ότι ο κύριος Eran Fraenkel είναι πολυγραφότατος: Για την ακρίβεια έχει συντάξει άπειρες επιστολές, άρθρα και σχόλια δημοσιευμένα με μεγάλα ΜΜΕ του εξωτερικού, όπου μονίμως καταγγέλει την …Ελλάδα (φυσικά) που «καταπνίγει» το «Μακεδονικό Κράτος».

Το κερασάκι στην τούρτα:

Μετά τα παραπάνω, ποιός θα μπορούσε να εκπλαγεί βλέποντας τον  Αξιότιμο κύριο Fraenkel να εμφανίζεται ως μέλος της «Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής» του Ελληνικού Παραρτήματος του Παρατηρητήριου του Ελσίνκι»;

Διοικητικό Συμβούλιο ΕΠΣΕ: Δημήτρης Αγγελίδης, Γρηγόρης Βαλλιανάτος, Διονύσης Γουσέτης, Παναγιώτης Δημητράς, Dimitrina Petrova, Χριστίνα Ρουγγέρη.
Διεθνής Συμβουλευτική Επιτροπή: Σάββας Αγουρίδης, Teuta Arifi, Ivo Banac, Vladimir Bilandzic, Marcel Courthiade, Loring Danforth, Fernand de Varennes, Eran Fraenkel, Henri Giordan, Krassimir Kanev, Will Kymlicka, Remzi Lani, Theodore S. Orlin, Dimitrina Petrova, Alan Phillips, Aaron Rhodes, Patrick Thornberry, Stefan Troebst, Boris Tsilevich, Tibor Varady.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
Εξαιρετικά ενδιαφέροντα άρθρα για τον πραγματικό ρόλο του Αποχωρητηρίου του Ελσίνκι:
http://megoulina.blogspot.com/2007/12/blog-post_07.html
http://skinious.blogspot.com/2008/03/alexis.html

H Ρεπούση σε νέες …ζωγραφιές

Φωτο: «Συνωστισμός στην Γκερνίκα».
Μια ζωγραφική σύνθεση της Μαρίας Ρεπούση,
βασισμένη σε μια ιδέα του Πάμπλο του Πικάσσο

Το είχα γράψει. Ότι όποιος νομίζει ότι ξέμπλεξε με την Ρεπούση έκανε λάθος. Μεγάλο λάθος!

Αφού το πόνημα της ομάδας της της αποσύρθηκε από τα σχολεία, αποφάσισε να το κυκλοφορήσει στο εμπόριο. (Αλήθεια, δεν είχε πληρωθεί και μάλιστα αδρά από το Ελληνικό Δημόσιο;)

Στο εξώφυλλο του σχολικού βιβλίου υπήρχε σχέδιο του ζωγράφου Γιώργου Λαζόγκα.

Στην ιδιωτική όμως έκδοση, το ίδιο σκίτσο εμφανίζεται ως «σύνθεση εξωφύλλου της Μαρίας Ρεπούση, βασισμένη σε μια ιδέα του Γιώργου Λαζόγκα».

Όπως καταλαβαίνει κανείς, ο ζωγράφος τα πήρε κανονικά και απειλεί την Κα Καθηγήτρια ακόμα και με μηνύσεις.

Το σχετικό θέμα αποκάλυψε ο Στάθης στην στήλη του της 2/4. Το πλήρες δημοσίευμα εδώ.

Υ.Γ.: Να υποθέσω ότι ο κ. Λιάκος της κρατούσε το καβαλέτο και ο κ. Γιαννουλόπουλος ξέπλενε τα πινέλα της ζωγράφου;